Αββακούμ, Πέτροβιτς

(1620/1 – 1682).Ρώσος πρωθιερέας και συγγραφέας, από τους ιδρυτές του κινήματος των Ρασκόλνικων (σχισματικών). Διαφώνησε με τις εκκλησιαστικές μεταρρυθμίσεις του Ρώσου πατριάρχη Νίκωνα και τον κατηγόρησε ως αιρετικό. Το 1653 εξορίστηκε με την οικογένειά του στο Τομπόλσι και αργότερα στη Ντααουρίγια και στο Μεζέν. Το 1666 αναθεματίστηκε από τη σύνοδο της Μόσχας, το 1667 κλείστηκε στις φυλακές του Πονστοζόρσι και το 1682 κάηκε ζωντανός, μαζί με άλλους οπαδούς του, ύστερα από εντολή του τσάρου. Ο Α. ήταν θερμός, ανεπιτήδευτος και εμπνευσμένος ομιλητής και το κήρυγμά του είχε μεγάλη απήχηση στις μάζες των χωρικών. Το ίδιο ζωντανά, γεμάτα σφρίγος και περιγραφική δύναμη, είναι και τα έργα του (Βίοι αγίων, Βιβλίο ερμηνειών, Αυτοβιογραφία),που αποτελούν σπουδαιότατο κεφάλαιο της πρώιμης ρωσικής λογοτεχνίας.